POCAŁUNEK I KLĄTWA

Pożywiając się, nie dajemy jedynie bólu i utraty energii. Doświadczenie dotyku na poziomie o wiele głębszym niż fizyczny może być przetransformowany do innych pokładów by zaspokoić obawy dwacy. Niechaj inni nas potępiają, nazywają nas złymi, lecz niech nigdy nie mówią o miłości i o jej zrozumieniu w stosunku do nas. Ponieważ miłość, którą dajemy tym, którzy są z nami i z którymi dzielimy się na wszelakie sposoby, jest miłością jakiej nie mogą wyobrazić sobie inni. Nasz jest pocałunek dusz, nie obciążony limitami ciała. Nasza jest głęboka wiedza o duszy swego Ja. Nasze jest najprawdziwsze zjednoczenie, wspólnota.

Ci, którymi się żywimy doświadczają fal ekstazy, przedłużonego orgazmu nie zlokalizowanego bynajmniej w ciele fizycznym. Nasze drenowanie może być narkotykiem dla dawcy, a narktyk ten potem zmienia się w głęboki relaks. Mogą czuć, jak gdyby dryfowali na oceanie przyjemności. Napełnieni są mocnymi uczuciami i wizjami, których mogą doświadczyć. Przyjemność, którą dajemy dawcom nie jest przyjemnością iście fizyczną lecz odbywa się na innych poziomach świadomości. Nasz dotyk może być mistyczny i zmieniać naszego partnera na innych poziomach. Jak narkotyk, nasze pożywianie się może także uzależnić dawcę. Dawca może się nauczyć większego odczuwania naszego dotyku, znacznego rozwoju ciała subtelnego, aby móc bardziej współgrać z wampirem i uczynić pożywanie się bardziej bezpiecznym. Należy troszczyć się o dawcę i chronić go przed obsesją dawania krwi.